-
1 вздуться
-
2 занестись
I II -
3 огрубеть
1)2)пройдут годы, огрубеет сердце — жылдар өтеді, жүрек тағыланады
-
4 омертветь
1)2)3) -
5 подскочить
-
6 взлететь
-
7 разнести
-
8 вырасти
-
9 задраться
IIIюбка задралась — юбка көтеріліп қалды; юбканың етегі түріліп қалды
они все спорили, потом задрались — олар дауласып, дауласып, соңынан төбелесіп кетті
-
10 задубеть
1) (становиться твердым, грубым)2) ( замерзать) -
11 закуриться
I II1)2) -
12 оставить
1)2)3)4)5)6)7)8)9)10)11) -
13 подхватить
-
14 понести
-
15 раздавить
1)2)3)4) -
16 раздражиться
-
17 стереться
1)2)3) -
18 уползти
1)2)
См. также в других словарях:
терісаяқ — зат. зоол. Домалақтау келген, қара түсті үйрек. Жұмыртқаны тани кеттік. Т е р і с а я қ үйректікі. Қаздікі дерсіз, үйрек сан қилы болады ғой, бірде бірінің жұмыртқасы т е р і с а я қ т і к і н е н үлкен емес (Ж.Орманбаев, Тұзақт, 5). Айнакөл… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауа — 1 (Гур., Маңғ.) әуе, аспан 2 (Орал: Жән., Орда, Чап.; Гур., Маңғ.; Рес.: Волг., Сарат.) оқиға, көтеріліс; қозғалыс. Бисен Жанекешев совет өкіметінің алғашқы орнаған кезінде ақтарға қарсы а у а бастады. Өз кезінде ханға қарсы Исатай да а у а… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаязу — 1. (Қост., Жанг.) кезеру, кебірсу, кебу. Ораза ұстап ерні қ а я з ы п тұрғанын қарашы (Қост., Жанг.). Екі үш күнде жер беті қ а я з ы п, көк көтеріліп кетті (Қост., Жанг.). 2. (Қост., Жанг.) шөлдеу, таңдайы құрғау. Ол, сірә, қ а я з ы ғ а н шығар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
отаныменен — (Гур., Маңғ.) түп түгел, бірі қалмастан. Отанға баратын жігіттер осы үйге қонып, мана азанда о т а н ы м е н е н көтеріліп кетті (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сыпыра — 1 (Жамб.: Жам., Шу; Шымк.: Мақт., Арыс; Алм.: Кег., Жам.; Қ орда: Қарм., Сыр., Жал.; Қарақ.) нан жаятын, нан илейтін, диірмен астына салатын дастарқан (көбіне теріден жасалады). С ы п ы р а н ы әкелші, қамыр салып қояйын (Жамб., Жам.). Қане,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жары — 1 (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.) қазының майлы жағы, түп жағы. Жұмбас май жегіш екен, бір қазының ж а р ы с ы н өзі жеп қойды (Қост., Жанг.). Жартысын салып па едіңіз, мына жігіттер ж а р ы жейміз деп келіп отыр (Жезқ., Ұлы.) 2 (Ақт.: Ойыл, Шалқ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көз — … 2. Аттың шашасының жоғарғы жағына сіңір мен сүйектің арасына жиналған сары су. «К ө з» екі қалтадан тұрады. Томпайған ісікке үшкір бізді тықсаңыз сары су ағып кетеді (Алматы ақшамы, 13. 11. 1991, 3). Көз аңғалағы. Көз орналасқан бас сүйек… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өреше — 1 1. (Рес., Орын.) шананың қалқаны, қанаты. Бізде ө р е ш е десе, шананың ағашын Ырғызда басқаша айтады екен (Орын., Ад.). 2. (Шығ.Қаз., Күрш.; Қ орда: Сыр., Жал.; Алм., Шел.) киіз үйдегі ас су тұратын жерді қоршап қойған ши. Ө р е ш е н і ң… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі